.png)
Dat politiek niet altijd even logisch verloopt, werd deze voormiddag nogmaals bewezen in de commissie Binnenlandse Zaken van het Brussels Parlement. Een voorstel van ordonnantie van Bianca Debaets (cd&v) en Mathias Vanden Borre (N-VA) tot hervorming van de gemeentelijke tuchtprocedures werd er afgewezen door de meerderheid. Nochtans kwam de inspiratie voor de tekst er via Philippe Close, burgemeester van Stad Brussel en zelf boegbeeld van de PS, én was de hele commissie het ermee eens dat de tuchtregeling een herziening verdient. “Blijkbaar is het belangrijker om oppositiepartijen buitenspel te zetten dan om effectief aan goed bestuur te doen”, klinkt het bij Debaets en Vanden Borre.
Gemeentelijke personeelsleden die aan een tuchtprocedure onderworpen worden, worden in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest al dan niet schuldig bevonden na het verdict van de voltallige gemeenteraad. Dat betekent vaak een bijkomende werklast voor de gemeenteraadsleden, die bovendien lang niet allemaal even juridisch geschoold zijn of perfect inzicht hebben in de zaak. Om daar een mouw aan te passen, dienden parlementsleden Bianca Debaets (cd&v) en Mathias Vanden Borre (N-VA) – beiden ook gemeenteraadslid in Stad Brussel – een voorstel van ordonnantie in om dat systeem efficiënter en transparanter te maken.
“Het was Philippe Close, burgemeester van Stad Brussel, die ons de nodige inspiratie gaf”, duidt Debaets. “Toen we ons een paar maanden terug moesten uitspreken over een dergelijk tuchtdossier, gaf ik aan dat het toch niet altijd even evident was om als buitenstaander te oordelen over wat toch vaak de professionele toekomst van een personeelslid is. Die bevoegdheid zou niet bij de voltallige gemeenteraad moeten liggen, maar wel bij een commissie waarvan de leden zich écht ten gronde over de zaak kunnen buigen – naar analogie van wat er overigens ook al op Vlaams niveau gebeurt sinds 2018.”
100.000 euro per tuchtzaak
“De huidige tuchtregeling brengt een disproportionele bijkomende werklast met zich mee voor de Brusselse gemeenteraden, waarbij het bovendien voor veel gemeenteraadsleden erg moeilijk is om mee te gaan oordelen over schuld of onschuld”, stelt Vanden Borre vast. “De omstandigheden van het dossier zijn bijvoorbeeld niet altijd duidelijk. Ook de mogelijkheden binnen het wetgevend kader zijn onvoldoende gekend. Expertise in deze materie is dus noodzakelijk. Daarnaast is de huidige procedure ook duur: advocatenkosten, vertalingskosten … Een tuchtzaak kan makkelijk 100.000 euro kosten.”
“De burgemeester gaf ons gelijk, maar haalde aan dat het aan het gewestelijk niveau was om daar een concreet kader rond te scheppen. Die goede raad hebben we meteen opgevolgd, maar blijkbaar zit er dan toch nog wat ruis op de communicatie tussen de parlementsleden van de PS en hun eigen burgemeester. Bovendien was quasi iedereen het erover eens dat de tuchtprocedure effectief wel een hervorming verdient. Ze zouden ons bijvoorbeeld de hand kunnen reiken om samen te werken aan een nieuwe tekst op basis van ons voorstel, maar dat gebeurt helaas ook niet”, betreuren Debaets en Vanden Borre.