Waar blijft de humanitaire hulp van de Brusselse Regering tijdens deze opvangcrisis?

Terwijl er in heel het land allerlei vormen van humanitaire hulp op poten gezet wordt door overheden en particulieren naar aanleiding van het Russisch-Oekraïense conflict, blijft de Brusselse Regering oorverdovend stil. Buiten een opschorting van vergunningen voor tweeërlei gebruik met als eindbestemming Rusland beweegt er maar weinig uit gewestelijke hoek, en dat betreurt CD&V Brussel bij monde van parlementslid Bianca Debaets: “Op lokaal niveau schieten allerlei initiatieven ter ondersteuning van getroffen Oekraïners uit de grond, maar het Gewest houdt zich flagrant afzijdig.”

Niet enkel de politiek schoot op verschillende beleidsniveaus al in actie om humanitaire hulp aan te bieden aan Oekraïners die hun land moesten ontvluchten door het conflict met Rusland, ook heel wat particuliere en private acties zagen intussen al het daglicht. “Ook op gemeentelijk vlak zien we heel wat bewegen, maar vanuit de hoek van het Gewest blijft het opvallend stil”, stelt Bianca Debaets. “Er werd wel al beslist om de uitvoervergunningen van alle categorieën van goederen voor tweeërlei gebruik naar Rusland op te schorten, een logische en nodige sanctie, maar daar blijft het ook bij. Buiten die sancties is er namelijk ook heel wat nood aan humanitaire hulp, maar daar horen we niets over. Stuurt het Brussels Gewest humanitaire hulp of niet? Niemand die daar momenteel het antwoord op weet.”

Hotelkamers en woonzorgcentra

CD&V Brussel is opgetogen met de verschillende steunacties die intussen al werden opgezet. “Mensen bieden slaapplaatsen aan aan Oekraïners die hun toevlucht in ons land zoeken, er worden spullen ingezameld om hen een nieuwe tijdelijke thuis te laten opbouwen en de Brussels Hotel Association liet al weten dat het enkele honderden hotelkamers ter beschikking stelt van de oorlogsvluchtelingen”, duidt Debaets. “Dat zijn allemaal mooie initiatieven, maar het is jammer dat het Gewest niet mee op die kar springt en nalaat om een krachtig signaal uit te sturen. Vlaanderen neemt bijvoorbeeld een actieve rol op door vluchtelingenopvang te organiseren, onder meer door woonzorgcentra open te stellen en lokale besturen financieel te ondersteunen wanneer ze opvangplaatsen ter beschikking stellen. Ik kan de Brusselse Regering alleen maar van harte oproepen om dat voorbeeld te volgen. Het is onze plicht om te helpen waar we kunnen, niet om oorverdovend stil te blijven wanneer mensen onze hulp het hardst nodig hebben. Bovendien stopt het ook niet met het aanbieden van noodhulp, want wat gaat Brussel doen om Oekraïners met een verblijfsrecht vanuit de crisisopvang toe te leiden naar de reguliere woonmarkt? Ook daar staan we nog voor gigantische uitdagingen.”