.png)
Van “One Brussels” naar het versterken van de 19 baronieën.
Na een grondige analyse van het Brusselse regeerakkoord blijkt de nieuwe bestuursploeg niet de broodnodige ambitie voor Brussel aan de dag te leggen. Reeds genomen beslissingen worden gerecycleerd (zoals de uitbreiding van de metrolijn, het Gewestelijk Centrum voor de verwerking van verkeersovertredingen (opgericht in april 2019), het centrale platform voor bewakingsbeelden (gestart in 2014) enz.
Op een aantal vlakken is er zelfs niet eens sprake van een status quo, maar blijkt het nieuwe regeerakkoord niet meer en niet minder dan een achteruitgang te zijn ten aanzien van de vorige bestuursperiode. Zo laat men bv. het principe van de contractualisering van de gemeenten los, waardoor de 19 gemeenten terug een blanco cheque van het gewest krijgen zonder dat ze zich in een gewestelijke logica inschrijven. M.a.w., gemeenten kunnen dus ongehinderd terug fietspaden, trajectcontroles en zones 30 blokkeren. Een stok achter de deur is er niet.
De nieuwe Brusselse regering laat ook de pariteit en de strijd voor gelijke kansen los. Meer nog, slechts 3 van de 8 regeringsleden en 0 op 3 parlements(onder)voorzitters is een vrouw. Tijdens de legislatuur 2014-2019 waren er 4 vrouwelijke regeringsleden en 4 mannelijke en had het parlement 1 op de 3 een vrouwelijke (onder)voorzitter. Het regeerakkoord zegt dan wel dat de regering een voorbeeldbeleid wil invoeren om de rechten van de vrouwen te waarborgen. Maar blijkbaar niet als het over de verdeling van de ministerposten gaat.
De beloftes aan de kiezers worden bovendien niet ingevuld. Het was nochtans een strijdpunt van één van de regeringspartners om van Brussel een “one Brussels” één bestuur, één OCMW en één politiezone te maken. Blijkbaar niet meer dan een holle verkiezingsslogan, terwijl er ontegensprekelijk minder bestuursniveaus nodig zijn en meer efficiëntie zich opdringt. Toch lezen we het volgende: “Gewesten en gemeenten verhouden zich tot elkaar in een kader van wederzijdse autonomie.” Bovendien wil men ook het vergoeding van schepenen financieel optrekken en dus de gemeenten de facto versterken.
Deze nieuwe regering had een regering moeten zijn die inzet op duurzaamheid en propere lucht. Dit signaal is althans door de kiezer ingegeven. Het regeerakkoord vermeldt dat Brussel tegen 2050 een koolstofarme stad moet zijn. Dit streefdoel is weinig ambitieus als we bijvoorbeeld kijken naar Kopenhagen die tegen 2025 reeds een koolstof neutrale hoofdstad wil zijn. Ook hier wordt enkel de reeds genomen beslissing om een dieselban te voorzien tegen 2030 bevestigd.
Tot slot betreurd CD&V Brussel het uitblijven van een verbod op onverdoofd slachten in het regeerakkoord. Terwijl Groen 5 jaar lang in het parlement gehamerd heeft op een verbod in het kader van dierenwelzijn worden de grote principes blijkbaar al meteen over boord gegooid.
“Groen heeft dan wel de verkiezingen gewonnen, maar blijkbaar niet de onderhandelingen” besluit Brussels parlementslid Bianca Debaets.
Meer info:
Bianca Debaets
0486 21 73 50
